Het elastiek kan niet altijd gespannen blijven.

We hebben net vakantie gehad en staan alweer helemaal aan! In de hoogste versnelling. Dat hou je wel even vol, maar op lange termijn ben je niet op je best.

In veel internationale organisaties is het alleen vakantie tijdens Kerst. Dan ligt alles plat. Kun je echt opladen. Hoef je even helemaal niets.

Op alle andere momenten en zeker in leidinggevende rollen, word je tijdens jouw goed geplande vakantie toch steeds gebeld en gemaild. Én voel je je verplicht om te reageren.

Je bent tenslotte verantwoordelijk.

Ik heb dat destijds zelf als zeer stressvol ervaren. Het continu moeten ‘aan’ staan. Op volle scherpte! En toch wist ik niet wat ik ermee moest. Ik voelde het wel, maar ik deed er niets mee. Behalve in de Kerstvakantie. Dan had ik echt rust. En voelde ik ook hoe moe ik eigenlijk was. Dat wil ik nooit meer!

– Maar wat als je geen vakantie kunt of wilt nemen?
– Wanneer kun je dan wél bijkomen en opladen?
– Echt uitzoomen en niet aan je verantwoordelijkheden denken?
– Niet geleefd worden en uit de ‘performing’ of ‘surviving’ mode komen?

We kunnen de wereld niet veranderen, maar onze eigen veerkracht wél versterken. Zo ben je beter voorbereid om nieuwe uitdagingen aan te gaan.

Het veerkracht model kent verschillende standen:
– Performing: Je zit in een positieve flow; wat je doet, geeft je energie.
– Recovery: Je laadt op met positieve energie en herstelt van inspanningen.
– Surviving: Je bent aan het overleven; wat je doet, kost energie.
– Burn-out: De accu is leeg en er is niets meer over.

Wat kun jij doen?
– Bewust worden van jouw positieve en negatieve standen
– Patronen van energieverlies of -winst signaleren
– Herkennen wanneer je (te lang) in ‘surviving stand’ staat
– Weten wanneer je moet opladen en wat voor jou daarbij het beste werkt

Zo ontwikkel je veerkracht. En dat helpt om op te krabbelen na uitdagingen. Net zoals een elastiek dat na uitrekken, terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm.

Het had mij destijds enorm geholpen om me bewust te zijn van de survival stand waarin ik stond.

Investeren in je eigen veerkracht en welzijn is voor iedereen persoonlijk. Mij helpt het om te plannen en te prioriteren. Te sporten en te bewegen. Leuk werk met leuke mensen te doen. Nieuwe uitdagingen aan te gaan. Zo blijf ik boven de lijn en schakel ik regelmatig tussen ‘performing’ en ‘recovery’.

En jij, hoe investeer jij in je eigen veerkracht en welzijn? Wat werkt voor jou? Waar herken jij positieve of negatieve gevoelens in herstel (recovery/ burn out) aan? Je kunt er tenslotte pas iets aan doen, als je het gaat herkennen…